با روزی 35هزار تومان ایرانگردی می کنم - جعبه مهر

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، رفتن راستاهای تکراری و دنبال کردن کلیشه ها این روزهای یکی از بزرگ ترین خصیصه های ما ایرانی ها به حساب می آید به شکلی که می گردد نمود بیرونی این معضل را در بخش های گوناگون زندگی پیدا کرد؛ تا جایی که گاه این تصورات کلیشه ای اجازه نمی دهد که در انتخاب های روزمره به گزینه های دیگر هم فکر کنیم. سفر کردن هم یکی از آن هاست؛ پدیده ای که همه آدم ها به واسطه آن می توانند یکی از لذت بخش ترین تجربه های زندگی را بچشند. اما در این میان تصور کلیشه ای که برای سفر کردن بیشتر ما وجود دارد این است که فکر می کنیم برای سفر کردن حتماً باید از قبل تشریفات زیادی را در نظر بگیریم و خرج های گزافی بتراشیم؛ اما کورش علیزاده یکی از آدم هایی است که در این ایام به خاطر شیوه متفاوت سفرهایش مثال نقض همه این ادعاهاست. او این روزها با موتور سیکلتش مشغول ایرانگردی است و به نقاط مختلف کشور سفر نموده و با آدمهایی از اقلیم های متفاوت معاشرت نموده است. به سراغ او رفتیم تا برایمان از ایرانگردی و از سفرهایش بگوید؛ سفرهایی که او معتقد است برای انجام آن لازم نیست از قشر مرفه جامعه بود.

از بچگی به ناصرخسرو علاقه داشتم

همه چیز از نوجوانی کورش علیزاده شد وقتی که او به قول خودش شروع به خواندن سفرنامه هایناصرخسرو قبادیانی کرد و عاشق خاطراتسعدی در سفرهایش شد. همین موضوع کافی است تا دوست داشتن سفر را کنار علاقه بی حد و حصر کورش نسبت به موتورسواری بگذارید تا دیگر مسافرت به اقصی نقاط کشور با موتور چندان برایتان عجیب و غریب به نظر نرسد.دو سه سال قبل من با خانمی آشنا شدم به نام خانممهسا همایون فر که پارسال به ایران آمده بود. این خانم با موتور در حال جهانگردی است. برای همین من وقتی او را دیدم به این فکر افتادم که چه ایده خوبی و ای کاش من هم بتوانم این ایده را عملی کنم. همین موضوع هم بعدها منجر به آشنایی من با برادران امیدوار و بعد شروع سفرهایم شد.

برای سفرهایتان هدف داشته باشید

من دوست داشتم همواره در طول سفرهایم یک کار مثبتی داشتم. من طی دیدارهایی که با برادران امیدوار داشتم یادم می آید که آقای عیسی امیدوارهمواره به ما می گفتند که سعی کنید برای سفرهایتان هدف داشته باشید و گرنه رفته رفته خودتان هم از سفر کردن هایتان دل زده می شوید.تا جایی که همین هدف داشتن هم باعث شد تا سال 93با کمپین حمایت از موسیقی آشنا بگردد، بعد به عنوان داوطلب سفیر این کمپین باشد و در طول همه سفرهایش به بخش های مختلف کشور با موسیقی های گوناگون محلی آشنا گردد و از آنها فیلم برداری و عکس برداری کند.

با موتور لذت سفر را تجربه می کنم

کمتر پیش می آید که بیشتر ما در ذهنمان یک ایرانگرد و یا جهانگرد را با موتور تصور کنیم. ویژگی ای که باعث می گردد تا کورش علیزاده از سایر گردشگران متمایز گردد تا جایی که خیلی ها صفحه او را در اینستاگرام با نامmototouristبشناسند. وقتی از او سؤال می پرسیم که بین همه وسیله های مختلف چرا موتور را انتخاب نموده است با جواب جالبی از جانب او روبرو می شویم.وقتی شما یک راستا را هم با ماشین بروید و هم با موتور مطمئناً متوجه تفاوت آن خواهید شد. چون شما روی موتور آزاد هستید و متوجه همه چیز هستید به شکلی که اگر آفتاب بتابد یا باران ببارد آن را حس می کنید و یا از کنار یک مزرعه رد بشوید می توانید بوی آن را کاملاً استشمام کنید. همین هم باعث می گردد تا شما در موتور احساس بهتری نسبت به ماشین داشته باشید. اما فارغ از این خیلی ها از من می پرسند که چرا بین دوچرخه و موتور باز موتور را انتخاب کردم که خب دلیلش این بود که سرعت موتور خیلی بیشتر از دوچرخه است.چون بسیاری از دوستان من که با دوچرخه سفر می نمایند می گویند که در بهترین حالت در روز 100کیلومتر می فرایند ولی من با موتور روزانه 700کیلومتر هم رفتم و پارسال توانستم 40هزار کیلومتر سفر کنم یعنی چیزی حدود یک سوم ایران.

در طول سفر کار می کنم و خرجم را درمی آورم

پیش فرض مرسوم بیشتر ما از کسانی که سفر می نمایند و ما آن ها را به عنوانگردشگرمی شناسیم این است که لزوماً افراد برای سفر کردن باید آدم هایی از طبقه مرفه و ثروتمند باشند. اما کورش علیزاده نظری خلاف این ادعا دارد. او فارغ التحصیل رشته کامپیوتر است؛ ولی در حال حاضر به کار طراحی تأسیسات مشغول است و در کنار کار کردن به سفر و گردشگری هم می پردازد. مهندس مهبد نیا رئیس شرکتی است که من در آن کار می کنم او خیلی با من راه می آید(با خنده) چون در کار کارمندی شما به صورت قانونی فقط یک ماه مرخصی دارید ولی خوشبختانه ایشان به من مرخصی می دهد تا من هم کارم را داشته باشم و هم به سفرهایم برسم. اما آقای علیزاده می گوید که این روزها کنار کار کارمندی اش به شغل دیگری هم مشغول است که در طول سفرها آن را برای خودش دست و پا نموده و آن راکار در سفر صدا می نماید.من وقتی این کار را شروع کردم بعد از یک مدت در اینستاگرام با خانمزهرا کریمیان آشنا شدم ایشان کسی بود که کار چرم انجام می داد و وقتی من از شرایطم برایش گفتم لطف کرد این کار را هم رایگان به من آموزش داد تا من کار چرم هم انجام بدهم و بتوانم در طول سفر آن ها را بفروشم و خرج سفرم را در بیاورم.

مردم فکر می نمایند ما توریست خارجی هستیم

یکی از نکاتی که شاید بیش از پیش باعث دلگرمی کورش علیزاده برای ادامه سفرهایش شده استقبال و واکنش های مثبت مردم نسبت به ایران گردی و کاری است که او انجام می دهد تا جایی که در بسیاری از اوقات مردم در ابتدای روبروه با او و هم سفرهایش خیال می نمایند که آن ها ایرانی نیستند و توریست های خارجی اند.واکنش و بازخوردهای مردم نسبت به من همواره دلگرم نماینده بوده در بسیاری از مواقع مردمی که ما را می بینند از دیدن ما شادمان می شوند و ما را به کاری که انجام می دهیم تشویق می نمایند. یکی از ویژگی هایی که خود من حین موتورسواری دارم این است که لباس هایی که می پوشم از لحاظ ایمنی خیلی بالاتر از استانداردهایی است که در ایران وجود دارد برای همین در نگاه اول وقتی مردم ما را می بینند شروع می نمایند به انگلیسی حرف زدن ولی بعد که می فهمند ایرانی هستیم برای کاری که انجام می دهیم شادمان می شوند و تشویقمان می نمایند. تا جایی که کورش علیزاده می گوید در موارد بسیاری پیش آمده که مردم در شهرهای مختلف آن ها را به خانه هایشان دعوت نموده اند و یا به شکل های گوناگون از کاری که انجام می دادند حمایت نموده اند.من یک بار در سفری که به اصفهان داشتیم به کافه ای رفتیم که وقتی صاحب رستوران آقایمحسن رزم جو ما را دید از کاری که ما انجام می دادیم حسابی خوشش آمد برای همین هم موقع رفتن 500هزار تومان به ما داد و از ما خواست که اسپانسر کافه اش باشیم که بعد من برایش شرح دادم که وقتی من در زاهدان هستم چه طور تبلیغ رستوران شما را در اصفهان بکنم؟! که باز با این حال زیر بار نرفت و به ما لطف داشت و گفت به قدری از کاری که ما انجام می دادیم خوشش آمده که می خواهد با این رقم از حرکت ما استقبال کند.

مردم شهرهای مرزی مهمان نوازترند

وقتی پای صحبت های کورش علیزاده می نشینیم یکی از چیزهایی که بخش زیادی از حرف های او را تشکیل می دهد مهمان نوازی مردم ایران است. این در حالی است که او می گوید این مهمان نوازی هرچه به سمت شهرهای مرزی و کوچک تر می رود بیشتر و پررنگ تر هم می گردد ولی در این میان نکته ای که وجود دارد این است که سفر و ایران گردی تنها با یک موتور سیکلت به خودی خود زمینه ساز خاطرات و خطرات زیادی هم برای آن ها بوده است.یکی از استان هایی که من و یکی از دوستانم به نام حسین خشنود به آن سفر کردیم سیستان و بلوچستان بود جایی که پیش از سفر به خاطر شرایط مرزی که در آن وجود داشت خیلی ها ما را ترسانده بودند. به خاطر می آورم که موقعی که در این استان بودیم چند روزی را در گل افشانی نزدیک چابهار بودیم و به خاطر شرایطی که وجود داشت چادر زده بودیم و حتی شرایط حمام رفتن هم نداشتیم تا اینکه یکی از همان روزها پسر جوانی را دیدیم که سراغ ما آمد با لهجه بومی همان جا ما را به روستایشان دعوت کرد کهکه به خانه ما بیاید تا ما خدمتتان کنیم ما هم قبول کردیم و به دنبالش رفتیم ولی هر چه قدر جلوتر می رفتیم هوا تاریک تر می شد و ما هیچ آدمی را هم نمی دیدیم خود آن بنده خدا هم هر پنج دقیقه که می شد برمی گشت و به ما می گفت نترسید، نترسید شما مثل برادران ما هستیدما حتی روی جی پی اس هم وقتی نگاه می کردیم می دیدیم که اصلاً هیچ روستایی این دور و اطراف نیست. همین هم باعث می شد که اتفاقاً ترس ما بیشتر گردد. تا اینکه کار به جایی رسید که من اسپری ای که دنبالم بود و حسین چاقویی که با خودش داشت را آماده نموده بود که اگر اتفاقی افتاد بتوانیم از خودمان دفاع کنیم اما چند کیلومتر که جلو رفتیم به محلی رسیدیم که دیدم حتی روستا هم نیست فقط چند کپر است که چند خانواده در آن اسکان دارند و آماده اند که از ما پذیرایی نمایند.بندگان خدا با اینکه وضع اقتصادی آن چنانی نداشتند ولی با تمام وجودشان از ما میزبانی کردند و ما هنوز که هنوز است با آن ها در تماسیم از حال هم خبر داریم.

وقتی سفر نمی کنم بیشتر خرج می کنم

در بین همه این ایران گردی ها و سفرها، کورش علیزاده معتقد است که سفر کردن یک علم است.من خودم قبلاً بلد نبودم که چگونه سفر کنم ولی الآن سفرهای من با چادر است و روزی 35هزار تومان است و وقتی این را به خیلی از دوستانم می گویم باور نمی نمایند ولی من خودم جزو کسانی بودم که فکر می کردم برای یک شمال رفتن باید بالای یک میلیون هزینه کرد. ولی الآن هر سفری که انجام می دهم فقط خرج خورد و خوراک و سوخت موتور را می پردازم و فکر می کنم برای سفر کردن لازم نیست پول زیادی خرج کرد. حتی خیلی ها فکر می نمایند که حتماً موتوری که زیر پای من است موتور گران قیمتی است این در حالی است که موتور من یک موتور هندی است که قیمتش چیزی بین 6تا7میلیون است و من فکر می کنم که وقتی سفر نمی کنم خرجم خیلی بیشتر از این حرف هاست.

منبع:مجله مهر

خبرنگاران: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای بازنشر می گردد.

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها

شرکت دور زمین: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور لحظه آخری، تور ارزان، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه